به مناسبت روز دختر
بخشی از یک یادداشت
سرمایه گذاری صرف روی تبلیغ و ترویج موضوع حجاب، یا برخورد انفعالی یا انتظامی با آن گاهی چنان تک بعدی و افراطی جلوه می کند که گویی « تنها » وظیفه ی زن در جامعه اسلامی، حفظ پوشش و حجاب مطلوب است و با نیل به این نقطه، دیگر وظیفه ای به عهده ی وی نیست. متصدیان و کارگزاران فرهنگی هم می توانند پس از رسیدن به جامعه ای خالی از « بدحجابی » نفس راحتی کشیده و خیالشان راحت باشد که به مدینه ی فاضله ی موعود نائل شده و دیگر مسئولیتی حداقل در مورد این قشر از اجتماع نخواهند داشت!
اما، طور دیگری هم می توان به موضوع نگریست: اینکه حفظ شئونات انسانی، اخلاقی و مذهبی را از مفهوم « کرامت نفس » منفک ندانیم. اینکه « پوشش مناسب » لزوما، آگاهی و رشد فکری را به زن نمی دهد، اما آگاهی، شناخت و رشد فکری و کرامت نفسانی زن، قطعا « پوشش مناسب » او را در پی خواهد داشت.
مخلص کلام اینکه، لزوم تبلیغ و ترویج حجاب را نمی توان نفی کرد، لیکن برای رسیدن به جامعه ای آرمانی، باید بر توانایی ها و ارتقاء کرامت انسانی زنان و بسترسازی در جهت رشد معنوی، علمی و اجتماعی زنان به عنوان عنصر زیربنایی استقرار اخلاق و عفاف تاکید کرد و آن را بر بعضی رفتارهای سطحی و تک بعدی کنونی ارجح دانست.
طائف