باور بفرمایید چه اینجا و چه هرجای دیگه یی که مطلب نوشتم، تعداد خواننده ها اونقدرا برام پارامتر مهمی به حساب نمی اومده. بنظرم اینجور جاها کیفیت مخاطب از کمیت ش مهمتره.
اما یه وقتایی برای آدم سوال پیش میاد. مثل روزی که یهو، تعداد بازدید کننده های وبلاگ یکروزه، از بیست و چند نفر، شد سه هزار و پونصدتا!! و باز ظرف ده دوازده روز برگشت به همون بیست تایی که بود!!!!
مثل ده متروکه و ساکتی که یهو یه لشگر ازش عبور کنند و خواب ساکنین رو به هم بریزند!
فکر می کنم کمتر وبلاگی باشه که این اوج و هزیزها رو تجربه کنه. به هرحال این هم برای خودش پدیده یی حساب می شه و جا داره از مسئولین امر بخواهیم رکورد اوج و فرود را بنام میرزاقلمدون ثبت کنند!
و اما سوالی ذهنم رو در همین رابطه درگیر کرده که چطور بازدید کننده ی وبلاگ، دیروز 22 نفر بوده و بازدیدها 264 تا؟!!!
خب مگه آزار دارید که ذهن آدم رو اینقدر درگیر معما می کنید؟!! حالا شما اون 264 بازدید دیروز رو بذارید کنار 14 تا بازدید امروز تا این لحظه!
عایا این کار صحیحی است؟!!!
:-)
